Postordinatie in de taalkunde begrijpen

Postordinatie is een term die in de taalkunde wordt gebruikt om de relatie tussen twee clausules of zinsneden te beschrijven wanneer de ene clausule of zinsnede de andere volgt. In deze context betekent "post" "na" en "ordinatie" betekent "arrangement". if", of "sinds" die de twee clausules met elkaar verbindt. De clausule die als eerste komt, wordt de "hoofdzin" genoemd, terwijl de clausule die als tweede komt de "ondergeschikte clausule" wordt genoemd.

Bijvoorbeeld:

* Ik ging naar de winkel omdat ik melk nodig had. (Hier is 'omdat ik melk nodig had' een bijzin die volgt op de hoofdzin 'Ik ging naar de winkel'.)* Ze studeerde hard, ook al was ze moe. (Hier is "hoewel ze moe was" een ondergeschikte zin die volgt op de hoofdzin "Ze studeerde hard".) In beide voorbeelden geven de ondergeschikte zinnen aanvullende informatie over de hoofdzinnen en worden ze gecompenseerd door een voegwoord. Postordinatie is een gebruikelijke manier om complexe zinnen in het Engels en andere talen te maken, en kan worden gebruikt om variatie en interesse aan uw schrijven of toespraak toe te voegen.