Pseudocirrose begrijpen: oorzaken, symptomen en behandelingsopties

Pseudocirrose is een aandoening waarbij het leverweefsel op een biopsie cirrotisch (littekenvorming) lijkt te zijn, maar er is geen onderliggende oorzaak voor de littekenvorming. Het is ook bekend als ‘idiopathische cirrose’ of ‘cryptogene cirrose’. De term ‘pseudocirrhose’ werd voor het eerst gebruikt in de medische literatuur in de jaren zeventig en is sindsdien het onderwerp geweest van veel discussie en onderzoek. De exacte oorzaak van pseudocirrose is nog steeds niet volledig bekend, maar er wordt aangenomen dat deze verband houdt met een combinatie van genetische en omgevingsfactoren, zoals virale hepatitis, alcoholgebruik en blootstelling aan bepaalde medicijnen of toxines. Pseudocirrose kan zich uiten in een reeks van symptomen, waaronder vermoeidheid, buikpijn, misselijkheid en geelzucht (gele verkleuring van de huid en ogen). Veel mensen met pseudocirrose hebben echter mogelijk helemaal geen merkbare symptomen. De diagnose van pseudocirrose is gebaseerd op een leverbiopsie, die karakteristieke kenmerken vertoont zoals fibrose (littekenvorming), regeneratie van levercellen en ontsteking. Laboratoriumtests, zoals bloedtesten en beeldvormende onderzoeken, kunnen ook worden gebruikt om de diagnose te ondersteunen en andere mogelijke oorzaken van een leverziekte uit te sluiten. Er bestaat geen specifieke behandeling voor pseudocirrose, en de behandeling van de aandoening is gericht op het aanpakken van eventuele onderliggende oorzaken, zoals zoals virale hepatitis of alcoholgebruik, en het beheersen van de symptomen. In sommige gevallen kan een levertransplantatie noodzakelijk zijn als de aandoening zich ontwikkelt tot leverziekte in het eindstadium. Over het geheel genomen is pseudocirrose een complexe en slecht begrepen aandoening die zich kan uiten in een reeks symptomen en die zorgvuldige evaluatie en behandeling door een zorgverlener vereist.