Rhizomatisch leren: een gedecentraliseerde benadering van onderwijs
Rhizome (van het Griekse woord ‘rhizoma’ dat ‘wortel’ betekent) is een metafoor die wordt gebruikt om een soort leer- en kennisuitwisselingsnetwerk te beschrijven dat gedecentraliseerd, niet-hiërarchisch en voortdurend in ontwikkeling is. De term werd voor het eerst bedacht door de Franse filosoof en socioloog Michel Foucault in zijn boek uit 1980 "The Order of Things: An Archaeology of the Human Sciences". In de context van onderwijs benadrukt rhizomatisch leren het belang van verbindingen, netwerken en relaties tussen leerlingen. en hun omgeving, in plaats van een traditionele, op de leraar gerichte aanpak. Het moedigt leerlingen aan om hun eigen kennispaden te verkennen en te creëren, in plaats van een vooraf bepaald curriculum te volgen. Rhizomatisch leren wordt gekenmerkt door de volgende principes: 1. Decentralisatie: Er is geen centrale autoriteit of hiërarchie in rhizomatisch leren. Leerlingen zijn vrij om op een niet-lineaire manier anderen te verkennen en er verbinding mee te maken.
2. Horizontale netwerken: Rhizomatisch leren benadrukt verbindingen tussen leerlingen en hun omgeving, in plaats van verticale hiërarchieën. Meerdere toegangspunten: leerlingen kunnen op elk punt het netwerk betreden en verschillende paden verkennen, in plaats van een lineaire voortgang te volgen. 4. Geen begin of einde: Rhizomatisch leren gaat door en evolueert voortdurend, zonder vast begin of einde.
5. Non-determinisme: De uitkomst van rhizomatisch leren is niet vooraf bepaald, maar komt voort uit de interacties en verbindingen tussen leerlingen en hun omgeving. Connectiviteit: Rhizomatisch leren benadrukt het belang van verbindingen en relaties tussen leerlingen, in plaats van individuele prestaties. Pluralisme: Rhizomatisch leren erkent en waardeert meerdere perspectieven en manieren van weten.
8. Anti-autoritarisme: Rhizomatisch leren verwerpt traditionele gezagsstructuren en moedigt leerlingen aan om een actieve rol te spelen bij het vormgeven van hun eigen leerervaringen. Door deze principes te omarmen, creëert rhizomatisch leren een dynamische en inclusieve omgeving die creativiteit, samenwerking en kritisch denken bevordert. Het daagt het traditionele idee van onderwijs uit als een overdracht van kennis van bovenaf en stelt leerlingen in plaats daarvan in staat een actieve rol te spelen in hun eigen leertraject.
Ik vind dit leuk
Ik vind dit niet leuk
Een inhoudsfout melden
Gedeeld
