Rogeriaanse therapie begrijpen: kernprincipes en voordelen

Rogeriaanse therapie, genoemd naar psycholoog Carl Rogers, is een vorm van humanistische psychotherapie die zich richt op de persoonsgerichte benadering. De kernprincipes van de Rogeriaanse therapie zijn:

1. Empathie: De therapeut streeft ernaar het perspectief en de emoties van de cliënt zonder oordeel te begrijpen.
2. Onvoorwaardelijke positieve aandacht: De therapeut accepteert de cliënt zoals hij is, zonder enige voorwaarden of verwachtingen. Congruentie: De therapeut is oprecht en authentiek in zijn interacties met de cliënt. 4. Empathisch begrip: De therapeut probeert de subjectieve ervaringen en emoties van de cliënt te begrijpen. Niet-oordelende acceptatie: De therapeut accepteert de cliënt zonder oordeel, zelfs als diens gedachten, gevoelens of gedragingen door de maatschappij als ‘verkeerd’ worden beschouwd. Zelfactualisatie: De therapeut helpt de cliënt zijn volledige potentieel te realiseren en zichzelf te actualiseren. Persoonsgericht: De therapeut concentreert zich op de behoeften, doelen en subjectieve ervaringen van de cliënt, in plaats van op de eigen agenda of theorieën van de therapeut. Flexibiliteit: De therapeut is flexibel en aanpasbaar in zijn aanpak en stemt zijn technieken af op de individuele cliënt. Samenwerking: De therapeut werkt samen met de cliënt om zijn of haar doelen te identificeren en te bereiken. 10. Respect voor de autonomie van de cliënt: De therapeut respecteert het recht van de cliënt om zijn eigen beslissingen en keuzes te maken. Rogeriaanse therapie is gebaseerd op de overtuiging dat alle mensen het vermogen hebben tot zelfgenezing en persoonlijke groei, en dat de therapeutische relatie een sleutelfactor is bij het faciliteren van dit proces. Door een veilige, niet-oordelende ruimte te creëren waarin cliënten zich kunnen uiten, willen Rogeriaanse therapeuten cliënten helpen een groter gevoel van zelfbewustzijn, zelfacceptatie en zelfactualisatie te ontwikkelen.