Schistosomiasis begrijpen: oorzaken, symptomen en preventie

Schistosomiasis is een parasitaire ziekte die wordt veroorzaakt door bloedwormen (een soort platworm) die worden overgedragen door contact met verontreinigd zoet water. Wereldwijd worden er meer dan 200 miljoen mensen door getroffen, vooral in het ten zuiden van de Sahara gelegen deel van Afrika en Zuid-Amerika. De ziekte kan ernstige bloedarmoede, groeiachterstand en verminderde cognitieve ontwikkeling bij kinderen veroorzaken, evenals een verhoogd risico op blaaskanker en andere complicaties op latere leeftijd. Schistosomiasis wordt veroorzaakt door twee belangrijke soorten bloedwormen: Schistosoma mansoni en Schistosoma japonicum. Deze parasieten hebben complexe levenscycli waarbij zowel een zoetwaterslakkengastheer als een menselijke gastheer betrokken zijn. De ziekte wordt doorgaans verspreid door contact met verontreinigd zoet water, zoals meren, rivieren of irrigatiekanalen, waar de slakken aanwezig zijn die de parasiet dragen. De symptomen van schistosomiasis kunnen variëren, afhankelijk van de soort parasiet en de ernst van de infectie. Veel voorkomende symptomen zijn buikpijn, diarree, vermoeidheid en bloed in de urine of ontlasting. In ernstige gevallen kan de ziekte schade aan organen zoals de lever, de nieren en de blaas veroorzaken, wat tot levensbedreigende complicaties kan leiden. Schistosomiasis wordt gediagnosticeerd door een combinatie van lichamelijk onderzoek, laboratoriumtests en beeldvormende onderzoeken. De behandeling omvat doorgaans het gebruik van antiparasitaire geneesmiddelen, zoals praziquantel, die effectief zijn tegen beide soorten bloedwormen. Preventiemaatregelen omvatten het vermijden van contact met verontreinigd zoet water, het gebruik van schoon water om te drinken en te baden, en het implementeren van slakkenbestrijdingsmaatregelen om het aantal geïnfecteerde slakken in het milieu te verminderen. Over het geheel genomen is schistosomiasis een aanzienlijk probleem voor de volksgezondheid dat miljoenen mensen wereldwijd treft, vooral in ontwikkelingslanden waar de toegang tot schoon water en sanitaire voorzieningen beperkt is. Het kan ernstige ziekten en complicaties op de lange termijn veroorzaken, en het is belangrijk om preventieve maatregelen te nemen om infectie te voorkomen en om effectieve behandeling te bieden aan degenen die besmet zijn.