Strabismus begrijpen: soorten, oorzaken en behandelingsopties

Scheelzien, ook wel scheelzien of dwalende ogen genoemd, is een aandoening waarbij de ogen niet goed uitgelijnd zijn en in verschillende richtingen wijzen. Het kan één of beide ogen aantasten en kan bij de geboorte aanwezig zijn of zich later in het leven ontwikkelen als gevolg van letsel, ziekte of andere factoren. Er zijn verschillende soorten scheelzien, waaronder: Esophoria: een aandoening waarbij de ogen naar binnen draaien, dus dat de pupillen niet op één lijn liggen met het midden van het gezichtsveld. Exotropie: een aandoening waarbij één oog naar buiten draait, weg van de neus. Hypertropie: een aandoening waarbij één oog naar boven draait, zodat de pupil hoger is dan de andere oog. Heterotropie: een aandoening waarbij het ene oog in een andere richting draait dan het andere oog. Strabismus kan een aantal problemen veroorzaken, waaronder: Moeilijkheden met dieptewaarneming en 3D-zien Vermoeidheid en vermoeidheid van de ogen Verhoogd risico op amblyopie (lui oog) Verhoogd risico van een visuele beperking - Strabismus wordt doorgaans gediagnosticeerd via een uitgebreid oogonderzoek, dat een gezichtsscherptetest, brekingstest en dekkingstest omvat. De behandeling van scheelzien hangt af van de onderliggende oorzaak en de ernst van de aandoening, en kan een bril of contactlenzen, prisma's of een operatie omvatten om de ogen goed uit te lijnen. In sommige gevallen kan de behandeling ook oefeningen omvatten om de oogspieren te versterken en de uitlijning te verbeteren. Het is belangrijk op te merken dat scheelzien op elke leeftijd kan worden behandeld, maar vroege diagnose en behandeling zijn over het algemeen effectiever in het voorkomen van complicaties op de lange termijn. Als u vermoedt dat u of uw kind scheelzien heeft, is het belangrijk om zo snel mogelijk een afspraak te maken met een oogarts.