Subalterniteit en de betekenis ervan in de samenleving begrijpen

Subalternen zijn mensen of groepen die worden gemarginaliseerd, onderdrukt en uitgesloten van macht en besluitvorming in de samenleving. De term ‘subaltern’ werd bedacht door de Italiaanse marxist Antonio Gramsci om de boeren en de arbeidersklasse in kapitalistische samenlevingen te beschrijven die geen deel uitmaken van de heersende klasse en niet de macht hebben om de instellingen en het beleid van de samenleving vorm te geven. In Gramsci’s theorie zijn subalternen niet alleen passieve ontvangers van de dominante ideologie, maar ook actieve deelnemers aan de creatie en verspreiding van contra-hegemonistische ideeën en praktijken die de dominante orde uitdagen. Subalterniteit is een positie van marginalisering en uitsluiting, maar het is ook een plaats van verzet en strijd voor sociale verandering. Het concept van subalterniteit is toegepast op verschillende groepen en contexten, waaronder vrouwen, raciale en etnische minderheden, LGBTQ-individuen, inheemse volkeren, en anderen die worden gemarginaliseerd en uitgesloten van de reguliere samenleving. Het benadrukt de noodzaak om te luisteren naar en de stemmen te versterken van degenen die traditioneel het zwijgen worden opgelegd of genegeerd in het dominante discours, en om te werken aan een meer inclusieve en rechtvaardige samenleving.