Taxibanen begrijpen: typen, doel en ontwerpoverwegingen

Taxibanen zijn aangewezen gebieden op het luchthavenoppervlak die start- en landingsbanen verbinden met terminals, platformen en andere delen van de luchthaven. Ze worden door vliegtuigen gebruikt om van en naar de landingsbaan te taxiën en zijn doorgaans gemarkeerd met lijnen en borden om piloten en grondpersoneel te begeleiden. Taxibanen vormen een essentieel onderdeel van de luchthaveninfrastructuur, omdat vliegtuigen hierdoor veilig en efficiënt over de luchthaven kunnen bewegen. Er zijn verschillende soorten taxibanen, waaronder: 1. Standaard taxibanen: Dit zijn de belangrijkste taxibanen die start- en landingsbanen verbinden met terminals en platformen. Ze zijn doorgaans gemarkeerd met gele lijnen en tekens.
2. Docking taxibanen: Dit zijn korte taxibanen die vliegtuigen verbinden met gates of andere delen van de luchthaven. Ze zijn doorgaans gemarkeerd met blauwe lijnen en tekens.
3. Commuter-taxibanen: Dit zijn taxibanen die kleinere vliegtuigen verbinden met terminals of andere delen van de luchthaven. Ze zijn doorgaans gemarkeerd met groene lijnen en tekens. 4. Hulptaxibanen: Dit zijn taxibanen die een alternatieve route bieden voor vliegtuigen wanneer de hoofdtaxibaan gesloten of niet beschikbaar is. Ze zijn doorgaans gemarkeerd met rode lijnen en tekens.
5. Rapid exit taxibanen: Dit zijn taxibanen waarmee vliegtuigen in geval van nood snel de baan kunnen verlaten en naar een veilig gebied kunnen taxiën. Ze zijn doorgaans gemarkeerd met oranje lijnen en borden. Taxibanen zijn zo ontworpen dat ze breed genoeg zijn voor de grootte van het vliegtuig dat er gebruik van maakt, en zijn meestal bedekt met asfalt of beton. Ze kunnen ook verlichting, bewegwijzering en andere veiligheidsvoorzieningen bevatten om piloten en grondpersoneel te helpen begeleiden.