Trinitrotoluol (TNT) begrijpen: eigenschappen, gebruik en regelgeving

Trinitrotoluol (TNT) is een zeer krachtige en onstabiele explosieve chemische verbinding. Het wordt gebruikt bij de vervaardiging van militaire munitie, vuurwerk en andere explosieven. TNT is een geelgroene kristallijne vaste stof die oplosbaar is in water en een karakteristieke scherpe geur heeft. Het is ook bekend als 2,4,6-trinitrofenylmethylnitramine of eenvoudigweg 'trinoxide'. TNT werd voor het eerst gesynthetiseerd in 1863 door de Duitse chemicus Julius Lothar Meyer, die het ontdekte tijdens zijn onderzoek naar de eigenschappen van nitroverbindingen. Sindsdien wordt TNT op grote schaal gebruikt in verschillende toepassingen, waaronder militaire explosieven, mijnbouw en de bouwsector. Vanwege de hoge instabiliteit en het potentieel voor misbruik wordt TNT nu echter gereguleerd door internationaal recht en worden de productie en verkoop ervan streng gecontroleerd. TNT is een krachtig explosief omdat het een snelle chemische reactie kan ondergaan waarbij een grote hoeveelheid energie vrijkomt. Wanneer TNT tot ontploffing wordt gebracht, ontstaat er een schokgolf die voorwerpen kan verbrijzelen en over een groot gebied schade kan veroorzaken. De chemische formule voor TNT is C6H2(NO2)3CH3 en heeft een molecuulgewicht van 227,14 g/mol.