Vluchtigheid begrijpen: definitie, voorbeelden en antoniemen

Vluchtigheid is een zelfstandig naamwoord dat verwijst naar de neiging of neiging om vluchtig te zijn, wat betekent dat je lichtzinnig, lichtzinnig of zonder inhoud of ernst bent. Iemand die vluchtig is, kan snel afgeleid zijn, gebrek aan focus hebben of een korte aandachtsspanne hebben. De term kan ook worden gebruikt om iets te beschrijven dat triviaal is of geen diepgang of betekenis heeft. Voorbeelden: Ze is altijd een beetje vluchtig geweest en heeft moeite met het afmaken van dingen waar ze aan begint. Zijn ideeën voor het project waren overal en leken nogal vluchtig.
* De film was luchtig en leuk, maar een beetje te vluchtig naar mijn smaak.

Synoniemen: frivool, oppervlakkig, niet-substantieel, zonder diepgang, grillig.

Antoniemen: serieus, substantieel, gefocust, vastberaden, gegrond.