Wat is bitumen? Eigenschappen, gebruik en toepassingen

Bitolj (ook bekend als bitumen of asfalt) is een kleverige, zwarte en zeer stroperige vloeibare of halfvaste vorm van aardolie. Het wordt voornamelijk gebruikt voor de aanleg en het onderhoud van wegen, als bindmiddel bij de productie van asfaltbeton. Bitumen wordt verkregen door het raffineren van ruwe olie en de samenstelling ervan varieert afhankelijk van het type ruwe olie dat wordt gebruikt en de gebruikte verwerkingsmethoden. Het bestaat doorgaans uit een mengsel van koolwaterstoffen, waaronder nafteen en paraffinische koolwaterstoffen, evenals andere organische verbindingen zoals zwavel en stikstof. Bitumen heeft verschillende belangrijke eigenschappen die het nuttig maken voor de aanleg en het onderhoud van wegen: Hechting: Bitumen is zeer hechtend, waardoor het de aggregaatdeeltjes in asfaltbeton aan elkaar kan binden en een sterk, duurzaam wegdek kan bieden. Flexibiliteit: Bitumen is flexibel, wat betekent dat het onder verkeersbelasting kan uitrekken en vervormen zonder te scheuren of te breken. Waterdichtheid: Bitumen is waterdicht, wat helpt om te voorkomen dat water in het wegdek sijpelt en schade veroorzaakt. Weerstand tegen slijtage: Bitumen is bestand tegen slijtage, wat de levensduur van het wegdek helpt verlengen. Bitumen wordt gebruikt in een verscheidenheid aan toepassingen buiten de wegenbouw, waaronder: Dakbedekking: Bitumen wordt gebruikt als waterdichtingsmiddel in dakbedekkingsmaterialen zoals bebouwde dakbedekking en dakbedekking met teer en grind. Waterdichting: Bitumen wordt gebruikt om een waterdichte barrière te bieden in verschillende constructies, zoals bruggen, tunnels en parkeergarages.
Bestrating: Bitumen wordt gebruikt bij de productie van andere bestratingsmaterialen, zoals asfaltshingles en gerolde dakbedekking.
Isolatie: Bitumen wordt gebruikt als isolatiemateriaal in gebouwen en andere constructies.
Geotechniek: Bitumen wordt gebruikt bij de constructie van geotechnische constructies, zoals als steunmuren en dijken.