Wat is een joule? Definitie en gebruik van de eenheid van energie

Een joule (J) is een eenheid van energie. Het wordt gedefinieerd als de energie die wordt verbruikt wanneer een kracht van één Newton over een afstand van één meter werkt. Het is vernoemd naar James Prescott Joule, een Engelse natuurkundige die halverwege de 19e eeuw voor het eerst de relatie tussen mechanische arbeid en warmteoverdracht mat. De joule wordt vaak gebruikt om de energie van verschillende fysieke verschijnselen uit te drukken, zoals de energie van beweging. kinetische energie), de energie van de positie (potentiële energie), de energie van warmte en de energie van elektromagnetische straling. Het wordt ook gebruikt om het vermogen te beschrijven van machines en andere apparaten die energie van de ene vorm in de andere omzetten. Eén joule is een relatief kleine eenheid van energie en wordt daarom vaak gebruikt in combinatie met andere eenheden, zoals kilojoules (kJ) of megajoules (MJ), om grotere hoeveelheden energie uit te drukken. Een automotor kan bijvoorbeeld 100 pk produceren, wat overeenkomt met ongeveer 73.529 joule per minuut.