Wat is een landengte? Definitie, voorbeelden en betekenis

Landengte (meervoud: landengte of landengte) is een geografische term die verwijst naar een smalle strook land die twee grotere gebieden verbindt, zoals continenten, eilanden of schiereilanden. Het kan ook verwijzen naar een laaggelegen stuk land dat twee hogere gebieden met elkaar verbindt, zoals heuvels of bergen. Het woord 'landengte' komt van het Griekse woord 'isthmos', wat 'een landnek' betekent. In de geografie wordt een landengte vaak gebruikt om een smalle strook land te beschrijven die twee grotere watermassa's scheidt, zoals een oceaan en een zee, of een meer en een rivier. Enkele voorbeelden van bekende landengte zijn: Landengte van Panama, die Noord- en Zuid-Amerika verbindt* De landengte van Suez, die Afrika en Azië verbindt* De landengte van Korinthe, die het schiereiland Peloponnesos met het Griekse vasteland verbindt* De landengte van Kra, die het Maleisische schiereiland met het Thaise schiereiland verbindt vasteland.

Samenvattend is een landengte een smalle strook land die twee grotere gebieden met elkaar verbindt, en kan op verschillende geografische locaties over de hele wereld worden aangetroffen.