Wat is oxidatie in de chemie?

Oxid is een term die in de scheikunde wordt gebruikt om het verlies van elektronen uit een atoom of molecuul te beschrijven. Het is het tegenovergestelde proces van reductie, waarbij een atoom of molecuul elektronen verkrijgt. Over het algemeen omvat oxidatie de overdracht van elektronen van de ene stof naar de andere, wat resulteert in een verandering in de oxidatietoestand van een of beide stoffen. Dit kan gebeuren door verschillende chemische reacties, zoals verbranding, corrosie of de reactie van een stof met zuurstof. Enkele veel voorkomende voorbeelden van oxidatie zijn: 1. Roesten van ijzer: Wanneer ijzer wordt blootgesteld aan lucht en vocht, oxideert het en vormt het roest, een schilferige, roodoranje substantie.
2. Bruin worden van gesneden appels: Wanneer appels worden gesneden en blootgesteld aan lucht, oxideert het blootgestelde vruchtvlees en wordt het bruin als gevolg van de reactie met zuurstof in de lucht.
3. Corrosie van metalen: Veel metalen, zoals ijzer en koper, kunnen corroderen bij blootstelling aan vocht en zuurstof, wat resulteert in het verlies van elektronen en de vorming van oxiden. Verbranding van brandstoffen: Wanneer brandstoffen zoals benzine of hout worden verbrand, ondergaan ze verbrandingsreacties waarbij elektronen van de brandstof naar zuurstof worden overgebracht, wat resulteert in de vorming van kooldioxide en water. In al deze voorbeelden is oxidatie een chemische reactie die omvat het verlies van elektronen uit de ene stof en de winst van elektronen door een andere stof.