Wat is stubbing in softwareontwikkeling?

Stubbing is een techniek die bij softwareontwikkeling wordt gebruikt om een echte implementatie te vervangen door een nep- of nep-implementatie met het oog op testen. Het doel van stubbing is om de eenheid die wordt getest te isoleren van externe afhankelijkheden, waardoor meer controle over de testomgeving en een snellere uitvoering van de test mogelijk wordt. Een stub is een nepobject dat het gedrag van een echt object nabootst, maar niet over alle functionaliteit beschikt. van het echte voorwerp. Stubs worden doorgaans gebruikt om het gedrag te simuleren van externe systemen of services die niet beschikbaar of praktisch te gebruiken zijn in een testomgeving. Als u bijvoorbeeld een webtoepassing test die verzoeken doet aan een database, kunt u mogelijk een stub maken voor de database om de antwoorden te simuleren die de toepassing van de echte database zou ontvangen. Hierdoor kunt u de applicatie onafhankelijk van de database testen en wordt de complexiteit en variabiliteit van de echte database vermeden. Stubbing kan op verschillende testniveaus worden uitgevoerd, zoals unit-testen, integratietesten of systeemtesten. Het is een belangrijke techniek in Test-Driven Development (TDD) en Behavior-Driven Development (BDD), omdat het efficiënter en effectiever testen mogelijk maakt.