Wat is tekstualisme?

Textualisme is een methode voor wettelijke interpretatie die de letterlijke betekenis van de woorden in een statuut benadrukt, zonder rekening te houden met de bedoeling van de wetgevers of de gevolgen van een bepaalde interpretatie. Deze interpretatiebenadering concentreert zich op het geschreven woord en kent weinig gewicht toe aan extrinsieke factoren zoals wetsgeschiedenis of beleidsoverwegingen. Tekstualisten beweren dat de betekenis van een statuut kan worden onderscheiden uit de woorden zelf, zonder verwijzing naar externe bronnen of interpretatieve instrumenten. Zij zijn van mening dat de wet moet worden toegepast zoals geschreven, en dat rechters hun eigen opvattingen of beleid niet aan de wet mogen opleggen. In plaats daarvan zouden ze de wet moeten toepassen zoals die is geschreven, ongeacht de consequenties. Textualisme wordt in verband gebracht met conservatieve rechtsgeleerden en rechters, die beweren dat het rechters een beperktere en voorspelbaardere rol biedt bij de interpretatie van wetten. Critici van het tekstualisme daarentegen beweren dat het tot absurde resultaten kan leiden en het doel van de wet kan ondermijnen. Enkele voorbeelden van tekstualisme zijn: 1. De beslissing van het Hooggerechtshof in de Verenigde Staten tegen Lopez (1995), waarin werd geoordeeld dat de Gun-Free School Zones Act ongrondwettig was omdat deze de macht van het Congres op grond van de Commerce Clause te boven ging. Het Hof interpreteerde het statuut op basis van de letterlijke taal ervan, zonder rekening te houden met de bredere beleidsimplicaties van de wet. De beslissing van het Hooggerechtshof in District of Columbia v. Heller (2008), waarin werd geoordeeld dat het Tweede Amendement een individueel recht beschermt om wapens te houden en te dragen. Het Hof interpreteerde de tekst van het amendement op basis van de duidelijke betekenis ervan, zonder rekening te houden met de bedoeling van de opstellers of de gevolgen van een andere interpretatie. De beslissing van het Hooggerechtshof in de National Federation of Independent Business v. Sebelius (2012), waarin werd geoordeeld dat de eis van de Affordable Care Act dat bepaalde werkgevers een ziektekostenverzekering aan hun werknemers verstrekken, de macht van het Congres op grond van de Commerce Clause te boven ging. Het Hof interpreteerde het statuut op basis van de letterlijke taal ervan, zonder rekening te houden met de bredere beleidsimplicaties van de wet. De beslissing van het Hooggerechtshof in Gundy v. Verenigde Staten (2019), waarin werd geoordeeld dat de retroactieve toepassing van de Sex Offender Registration and Notification Act op bepaalde zedendelinquenten ongrondwettelijk was. Het Hof interpreteerde het statuut op basis van de duidelijke betekenis ervan, zonder rekening te houden met de bedoeling van het Congres of de gevolgen van een andere interpretatie. Samenvattend is tekstualisme een methode voor wettelijke interpretatie die de letterlijke betekenis van de woorden in een statuut benadrukt, zonder rekening te houden met de bedoeling van de wetgevers of de gevolgen van een bepaalde interpretatie. Het wordt in verband gebracht met conservatieve rechtsgeleerden en rechters, die beweren dat het rechters een beperktere en voorspelbaardere rol biedt bij de interpretatie van wetten. Critici van het tekstualisme beweren echter dat dit tot absurde resultaten kan leiden en het doel van de wet kan ondermijnen.