Wat zijn bivinylmoleculen?

Bivinyl is een term die in de scheikunde wordt gebruikt om een molecuul te beschrijven waarbij twee vinylgroepen (-CH=CH2) aan hetzelfde koolstofatoom zijn gebonden. Een vinylgroep is een functionele groep die bestaat uit een koolstofatoom gebonden aan een waterstofatoom en een dubbele binding aan een ander koolstofatoom. In een bivinylmolecuul zijn de twee vinylgroepen via een enkele binding aan hetzelfde koolstofatoom gebonden, waardoor een ringvormige structuur. Dit type molecuul staat ook bekend als een divinylverbinding of een divinylderivaat. Bivinylmoleculen kunnen worden aangetroffen in verschillende soorten organische verbindingen, waaronder polymeren, oligomeren en andere synthetische materialen. Ze worden vaak gebruikt als monomeren bij de synthese van polyvinylverbindingen, zoals polyvinylchloride (PVC) en polyvinylacetaat (PVAc).

Enkele veel voorkomende voorbeelden van bivinylmoleculen zijn:

1. Divinylbenzeen (DVB): een bivinylderivaat van benzeen dat wordt gebruikt als monomeer bij de synthese van polyvinylbenzeen (PVB) en andere vinylpolymeren.
2. Divinylnaftaleen (DVN): een bivinylderivaat van naftaleen dat wordt gebruikt als monomeer bij de synthese van polyvinylnaftaleen (PVN) en andere vinylpolymeren.
3. Divinyltolueen (DVT): een bivinylderivaat van tolueen dat wordt gebruikt als monomeer bij de synthese van polyvinyltolueen (PVT) en andere vinylpolymeren. Over het geheel genomen vormen bivinylmoleculen een belangrijke klasse verbindingen in de organische chemie, met een breed scala aan toepassingen in de synthese van polyvinylmaterialen en andere materialen.