Wellustigheid begrijpen: definitie en voorbeelden

Wellustigheid is een zelfstandig naamwoord dat verwijst naar de kwaliteit van buitensporig of onverzadigbaar verlangen, vooral op seksuele wijze. Het kan ook verwijzen naar het toegeven aan dergelijke verlangens, vaak op een buitensporige of dwangmatige manier.

Voorbeeldzinnen:

1. De wellustige oude man maakte altijd ongepaste opmerkingen en toenaderingen tegen de jonge vrouwen op kantoor. Haar wellustige gedrag tegenover haar collega begon iedereen een ongemakkelijk gevoel te geven. Hij had de reputatie wellustig te zijn en altijd te proberen elke vrouw die hij tegenkwam te verleiden. Synoniemen: wellustig, wellustig, wellustig, losbandig, vleselijk. Antoniemen: kuis, deugdzaam, onthouding, zelfdiscipline, puur.