Amoryci: potężny i liczny lud Kanaanu

Amorycki (hebr. עמוריתיש, zromanizowany: Amoryci) to termin używany w Biblii hebrajskiej w odniesieniu do grupy ludów, które żyły w ziemi Kanaan w okresie podboju tej ziemi przez Izraelitów. Termin ten pochodzi od hebrajskiego słowa „amor”, które oznacza „lud” lub „naród”, oraz przyrostka „-ite”, który wskazuje na potomka lub naśladowcę. … Pierwsza wzmianka o Amorytach pojawia się w Biblii w Księdze Rodzaju 15:16. , gdzie Bóg mówi do Abrahama: „Sprawię, że narody amoryckie, które mieszkają w tej ziemi, będą kłaniać się twojemu potomstwu”. Później, w Księdze Powtórzonego Prawa 20:17, Izraelitom nakazano, aby nie bali się Amorytów, ponieważ Bóg dał im tę ziemię w dziedzictwo.

Amoryci są opisani jako potężny i liczny lud zamieszkujący górzysty kraj Kanaan, w tym regiony Hebronu, Debiru i Chormy (Jozuego 10:5-6). Byli znani ze swoich umiejętności bojowych i posiadania żelaznej broni (Sędziów 14:19). Amoryci byli także kojarzeni z kultem różnych bogów i bogiń, w tym Baala i Anata (Sędziów 14:2-3).… Izraelici ostatecznie pokonali Amorytów w wyniku serii kampanii wojskowych, jak opisano w Księdze Jozuego. Jednakże Amoryci nadal istnieli jako odrębna grupa etniczna w ziemi Kanaan, a o ich potomkach wspomina się w późniejszych tekstach biblijnych (np. 1 Samuela 7:14, 2 Samuela 10:6-8).... Ogólnie rzecz biorąc, Amoryci byli ważna grupa ludów, która odegrała znaczącą rolę w historii starożytnego Izraela i powstaniu Biblii hebrajskiej.