Cudowna historia Tabbithy, kobiety wskrzeszonej z martwych

Tabbitha (gr. Ταβιθά, co oznacza „gazela” lub „łania”) to imię wspomniane w Nowym Testamencie w Biblii. Jest to grecka forma hebrajskiego imienia „Tabitha”, które oznacza „gazela” lub „łania”. Imię pochodzi od hebrajskiego słowa „tav” oznaczającego „kozę” i „itha” oznaczającego „gazelę”. W Nowym Testamencie Tabbitha to imię kobiety, która była uczennicą Pawła i mieszkała w mieście Lidda. Była znana ze swojej hojności i życzliwości, a szczególnie angażowała się w pomoc biednym. Według Dziejów Apostolskich 9:36-43 Tabbita zachorowała i umarła, ale została wskrzeszona z martwych przez Piotra, po którego wezwali jej przyjaciele. Po zmartwychwstaniu nadal mieszkała w Lyddzie i była czczona jako święta przez miejscowych chrześcijan.……Historia Tabbithy jest istotna w tradycji chrześcijańskiej, ponieważ jest to jeden z najwcześniej odnotowanych przypadków wskrzeszania osoby po śmierci . Jest także postrzegane jako przykład mocy wiary i cudów, jakich można dokonać poprzez modlitwę i nałożenie rąk.