Donoghue przeciwko Stevensonowi – przełomowa sprawa w prawie dotyczącym zaniedbań

Donoghue to słynna szkocka sprawa, która została rozstrzygnięta w Izbie Lordów w 1932 r. Sprawa dotyczyła roszczenia pani May Donoghue, która wypiła butelkę piwa imbirowego skażoną rozkładającym się ślimakiem, co spowodowało u niej zapalenie płuc i prawie umrzeć. Pozwała producenta, pana Stevensona, za zaniedbanie i naruszenie obowiązku staranności.... Sprawa jest istotna, ponieważ ustanowiła zasadę „obowiązku staranności” w prawie dotyczącym zaniedbań, która wymaga, aby producenci i dostawcy dołożyli należytej staranności, aby zapewnić, że ich produkty są bezpieczne do spożycia i nie stanowią zagrożenia dla zdrowia konsumentów. Sprawa ustanowiła także koncepcję „sąsiedztwa” w prawie dotyczącym zaniedbań, która stanowi, że producenci i dostawcy mają obowiązek dbać o konsumentów, którzy nie są ich bezpośrednimi klientami, ale na których ich produkty mogą mieć wpływ. … W sprawie Donoghue przeciwko Stevensonowi Izba of Lords orzekł, że pan Stevenson ma obowiązek opieki nad panią Donoghue, mimo że nie była ona jego bezpośrednim klientem, ponieważ spożyła jego produkt i w rezultacie doznała obrażeń. W sprawie ustanowiono zasadę, że producenci i dostawcy mają obowiązek zapewnić, że ich produkty są bezpieczne do spożycia i nie stanowią zagrożenia dla zdrowia konsumentów, niezależnie od tego, czy są oni bezpośrednimi klientami, czy nie.