Fascynująca historia słów kałamarzowych

Kałamarz to termin używany do opisania słowa lub wyrażenia zapożyczonego z innego języka i włączonego do własnego języka, często ze zmodyfikowaną wymową lub pisownią. Termin „inkhorn” pochodzi od holenderskiego słowa „inkhoorn”, które oznacza „róg do przechowywania atramentu”. W XVII i XVIII wieku holenderscy uczeni zwykli trzymać swoje pióra w kałamarzach, a termin ten zaczęto wiązać z ideą przyjmowania lub włączania obcych słów i idei. W języku angielskim termin „inkhorn” jest często używany do opisania słów, które zostały zapożyczone z łaciny lub innych języków w okresie renesansu i zostały dostosowane tak, aby pasowały do języka angielskiego. Słowa te często miały charakterystyczną wymowę lub pisownię, która odróżniała je od rodzimych słów angielskich. Przykłady słów kałamarzowych w języku angielskim obejmują „fancy” (z francuskiego „fantaisie”), „gusto” (z włoskiego „gustare”) i „camerado” (z hiszpańskiego „camarada”).

W innych językach ten termin „kałamarz” jest używany do opisania podobnych zjawisk. Na przykład w języku niemieckim termin „Fremdwort” (słowo obce) jest często używany do opisania słów zapożyczonych z innych języków, podczas gdy w języku francuskim termin „mot emprunté” (słowo zapożyczone) jest używany do opisania słów zapożyczonych z innych języków....Ogólnie rzecz biorąc, koncepcja kałamarza podkreśla dynamiczną i ewoluującą naturę języka, a także sposób, w jaki różne kultury i języki wpływają na siebie na przestrzeni lat.