Hipoteza Morozaura: obalona teoria w paleontologii

Morozaur to termin używany w paleontologii do opisania hipotetycznej grupy przodków gadów, która, jak się uważa, dała początek zarówno zauropsydom (jaszczurkom i wężom), jak i archozaurom (krokodylom, ptakom i ich wymarłym krewnym). Nazwa „morozaur” została wymyślona przez amerykańskiego paleontologa Edwarda Drinkera Cope’a w 1875 roku i pochodzi od łacińskiego słowa „moros” oznaczającego „nudny” lub „głupi” oraz greckiego słowa „saurus” oznaczającego „jaszczurkę”. „……Pojęcie morozaura zostało po raz pierwszy zaproponowane przez Cope’a jako sposób wyjaśnienia relacji między różnymi grupami gadów. Uważał, że przodkowie zauropsydy i archozaurów różnią się od siebie i że oddzielili się od wspólnego przodka, który charakteryzował się tępymi lub głupimi cechami. Jednakże koncepcja morozaura nie została powszechnie zaakceptowana przez współczesnych paleontologów i nie jest już uważana za ważną koncepcję naukową.… Zamiast tego większość naukowców uważa obecnie, że zauropsydy i archozaury wyewoluowały od wspólnego przodka, który był bardziej zaawansowany i wyrafinowany. niż hipotetyczne „nudne” stworzenie Cope’a. Uważa się, że przodek ten żył we wczesnym i środkowym okresie triasu, około 250–225 milionów lat temu, i uważa się, że dał początek zarówno zauropsydzie, jak i archozaurowi w procesie ewolucyjnej dywergencji.