


Historia żeglarstwa parowego: rewolucyjna metoda napędu
Żeglarstwo parowe to metoda napędu stosowana przez statki parowe, w której silnik parowy napędza koło łopatkowe lub śrubę napędową, aby poruszać statkiem do przodu. Termin „żeglarstwo parowe” wywodzi się z faktu, że silnik parowy znajduje się na pokładzie statku i napędza ruch łodzi. Statki parowe były szeroko stosowane w XIX i na początku XX wieku do transportu rzekami i szlakami przybrzeżnymi, ale w dużej mierze zostały zastąpione przez bardziej nowoczesne formy napędu, takie jak silniki wysokoprężne i turbiny gazowe. Obecnie parowce są wykorzystywane głównie do rekonstrukcji historycznych i celów turystycznych.



