


Historia i znaczenie dyptyków w starożytnej Grecji i Rzymie
Dyptykon (gr. δίπλυχον, „podwójne pismo”) to termin używany w starożytnej Grecji i Rzymie do opisania dokumentu lub notatki napisanej na dwóch oddzielnych kartkach papieru, które zostały połączone wzdłuż jednej krawędzi. Karty składano zwykle na pół, tworząc cztery strony, z tekstem napisanym po obu stronach każdej strony.…… Używanie dyptykonów stało się powszechne w czasach Cesarstwa Rzymskiego, szczególnie w przypadku dokumentów urzędowych, takich jak kontrakty, testamenty i porozumienia prawne. Używano ich również do korespondencji osobistej i innych rodzajów pisma. Format dyptykonu był wygodny, ponieważ pozwalał na utworzenie zwartego i przenośnego dokumentu, który można było łatwo przenosić i do którego można było łatwo się odwoływać.…
Termin „dyptykon” jest nadal używany do opisania dzieła sztuki lub pisma składającego się z dwóch oddzielnych części lub paneli , na przykład dyptyk lub książka dyptykowa.



