Historia i znaczenie Scudi, włoskich monet w kształcie tarczy

Scudi to rodzaj włoskiej monety używanej w XVI i XVII wieku. Słowo „scudo” po włosku oznacza „tarczę”, a nazwy monet wynikają z przypominającego tarczę kształtu ich awersu (przodu). Scudi zostały wydane w tym okresie przez Święte Cesarstwo Rzymskie, Państwo Kościelne i inne państwa włoskie. Były wykonane ze złota, srebra lub miedzi i miały różne nominały, w tym zecchino o wartości 1/2 scudo.

Scudi były używane jako forma waluty przy dużych transakcjach, takich jak kupno ziemi lub płacenie podatków. Wykorzystywano je również jako środek przechowywania wartości i często gromadziły je zamożne osoby. Użycie scudi spadło w XVIII wieku, gdy inne formy waluty, takie jak pieniądze papierowe, stały się szerzej akceptowane. Dziś scudi nie są już używane jako forma waluty, ale nadal są kolekcjonowane przez numizmatyków i uważane są za ważną część włoskiej historii i kultury.