Historia i znaczenie wigwamów w kulturze rdzennych Amerykanów

Wigwam to rodzaj mieszkania lub schronienia wykonanego z gałęzi, trzciny lub innego materiału roślinnego, zwykle budowanego przez plemiona indiańskie. Słowo „wigwam” pochodzi z języka Algonquian i odnosi się do konstrukcji zbudowanej ze szkieletu z wygiętych lub powiązanych ze sobą gałęzi, pokrytych korą, matami lub innymi materiałami.

Wigwamy były często używane jako tymczasowe schronienia podczas polowań lub jako bardziej trwałe mieszkania na obszarach, gdzie nie było drzew do budowy domów z bali. Wykorzystywano je także jako miejsca spotkań i ceremonii. Kształt i wielkość wigwamów różniły się w zależności od plemienia i przeznaczenia budowli, ale generalnie miały one kształt kopuły i różne rozmiary, od małych, jednoosobowych budowli po większe, wielorodzinne domy.… Wigwamy odegrały ważną część kultury rdzennych Amerykanów od wieków i nadal są czczone i badane jako symbol tradycyjnej architektury i stylu życia rdzennych Amerykanów.