Historia taśm audio: od popularności w połowie stulecia do starzenia się

Taśmy audio to rodzaj nośnika zapisu dźwięku, który był w przeszłości szeroko stosowany do przechowywania i odtwarzania treści audio. Składają się z taśmy magnetycznej pokrytej materiałem magnesującym, takim jak tlenek żelaza, który rejestruje sygnał audio podczas jego odtwarzania na magnetofonie lub magnetofonie. Taśma jest nawinięta na szpulę i można ją przewijać do przodu, do tyłu lub odtwarzać z różną szybkością. Taśmy audio były popularne w połowie XX wieku do nagrywania i odtwarzania muzyki, przemówień i innych rodzajów treści audio. Były one również używane w początkach radiofonii do nagrywania i odtwarzania programów. Jednakże wraz z pojawieniem się technologii cyfrowej oraz rozwojem płyt kompaktowych (CD) i innych cyfrowych formatów audio taśmy audio w dużej mierze wypadły z użycia. W dalszym ciągu istnieją pewne zastosowania, w których taśmy audio są dziś wykorzystywane, na przykład w celach archiwalnych lub do nostalgii powodów. Niektóre osoby mogą nadal używać ich do nagrywania i odtwarzania treści audio, chociaż staje się to coraz mniej powszechne w miarę upowszechniania się technologii cyfrowej.