Ideał bodhisattwy w buddyzmie: współczucie, mądrość i bezinteresowność

Bodhisattwa to sanskryckie określenie odnoszące się do istoty, która osiągnęła wysoki poziom duchowej realizacji i oświecenia, ale decyduje się pozostać w świecie, aby pomagać innym również osiągnąć oświecenie. W buddyzmie bodhisattwa to ktoś, kto osiągnął stan buddy, ale opóźnia własne wejście w nirwanę, aby pomóc innym osiągnąć oświecenie. Bodhisattwowie są często przedstawiani jako istoty współczujące, które niestrudzenie pracują, aby złagodzić cierpienie wszystkich żywych istot. Mówi się, że posiadają wielką mądrość, odwagę i bezinteresowność oraz są szanowani za umiejętność prowadzenia innych ścieżką do oświecenia. W buddyzmie mahajany ideał bodhisattwy jest uważany za ostateczny cel osoby praktykującej duchowość, ponieważ reprezentuje szczyt współczucia, mądrości i bezinteresowności. W buddyzmie therawady koncepcja bodhisattwy nie jest uznawana i skupia się na indywidualne oświecenie, zamiast pomagać innym osiągnąć oświecenie. Jednakże idea bodhisattwy wywarła wpływ na buddyzm mahajany, szczególnie w tradycji Czystej Krainy, gdzie celem jest odrodzenie się w Czystej Krainie, krainie oświecenia i błogości, oraz pomaganie innym w osiągnięciu tego samego celu. Podsumowując, bodhisattwa to istota, która osiągnęła wysoki poziom duchowej realizacji, ale decyduje się pozostać w świecie, aby pomagać innym osiągnąć oświecenie, co reprezentuje szczyt współczucia, mądrości i bezinteresowności w filozofii buddyjskiej.