Kontrowersyjna historia broni napalmowej

Napalm to rodzaj broni zapalającej używanej podczas II wojny światowej i wojny w Wietnamie. Jest to mieszanina benzyny i środka zagęszczającego, takiego jak mydło lub guma, który przykleja się do powierzchni i pali się w bardzo wysokich temperaturach. Upuszczony z samolotu lub innego systemu przenoszenia może spowodować pożar trudny do ugaszenia, mogący spowodować poważne oparzenia oraz uszkodzenia konstrukcji i środowiska. Napalm został po raz pierwszy użyty przez armię Stanów Zjednoczonych podczas II wojny światowej, zwłaszcza podczas II wojny światowej. podczas kampanii na Pacyfiku przeciwko Japonii. Używano go do atakowania pozycji i obiektów wroga, takich jak lotniska i miasta, a także do oczyszczania obszarów dżungli z sił wroga. Użycie napalmu podczas II wojny światowej było kontrowersyjne, ponieważ spowodowało znaczne straty wśród ludności cywilnej i zniszczenia infrastruktury. W czasie wojny w Wietnamie napalm był szeroko używany zarówno przez siły zbrojne Stanów Zjednoczonych, jak i Wietnamu Południowego do ataków na pozycje i wioski wroga. Użycie napalmu w Wietnamie było wysoce kontrowersyjne, ponieważ powodował rozległe straty wśród ludności cywilnej i zniszczenia infrastruktury, a także często było używane w połączeniu z inną bronią, taką jak Agent Orange, która miała długotrwałe skutki dla środowiska i zdrowia. napalm był krytykowany za swój masowy charakter, ponieważ może wyrządzić znaczne szkody dla ludności cywilnej i środowiska, a także jest zakazany na mocy międzynarodowego prawa humanitarnego. Jednakże niektóre kraje w dalszym ciągu produkują i wykorzystują napalm i podejmowane są ciągłe wysiłki mające na celu wprowadzenie zakazu jego stosowania na całym świecie.