Kontrowersyjna koncepcja neurolemmy: zrozumienie jej historii i obecnego stanu

Neurolemma to termin wprowadzony przez Santiago Ramóna y Cajala na początku XX wieku w celu opisania określonego typu komórek glejowych, które jego zdaniem są odpowiedzialne za tworzenie i utrzymanie obwodów neuronalnych w mózgu.… Według Ramóna y Cajala: neurolemmaty były wyspecjalizowanymi komórkami glejowymi, które otaczały aksony neuronów i zapewniały matrycę wspomagającą wzrost i rozwój tych aksonów. Uważał, że neurolematy odgrywają kluczową rolę w tworzeniu synaps i ustanawianiu połączeń nerwowych między różnymi częściami mózgu.… Jednak od czasów Ramóna y Cajala koncepcja neurolematu została w dużej mierze zdyskredytowana przez innych naukowców, którzy nie znaleźli żadnego dowody potwierdzające jego istnienie. Wielu badaczy uważa obecnie, że struktury, które Ramón y Cajal opisał jako neurolemmaty, były w rzeczywistości po prostu rodzajem astrocytów, bardziej ogólnym rodzajem komórek glejowych, które można znaleźć w całym mózgu. Mimo to termin „neurolemma” jest nadal używany w niektórych krajach literatury naukowej jako sposób nawiązania do macierzy pomocniczej komórek glejowych i innych struktur otaczających neurony i pomagających w utrzymaniu ich funkcji. Należy jednak zauważyć, że koncepcja neurolemmy opisana przez Ramóna y Cajala nie jest powszechnie akceptowana jako ważna teoria naukowa.