Moc złudzenia w średniowiecznej alchemii

Delustrant to termin używany w przeszłości do opisania substancji, o której wierzono, że ma moc odpędzania lub rozwiewania złudzeń. Słowo to pochodzi od łacińskich słów „de” oznaczających „z dala” i „lustrium” oznaczających „iluzję”. W kontekście średniowiecznej alchemii delusranty były substancjami, o których sądzono, że mają zdolność rozpuszczania lub rozpraszania fałszywych lub iluzorycznych aspektów materii, odsłaniając prawdziwą naturę substancji znajdującej się pod spodem. Substancje te były często używane w procesach alchemicznych jako środek oczyszczania i rafinacji metali nieszlachetnych i uważano, że są niezbędne do osiągnięcia ostatecznego celu, jakim jest przemiana ołowiu w złoto.…Delustranty zwykle wytwarzano z kombinacji różnych minerałów i substancji chemicznych, takich jak rtęć, srebro i arszenik, które wierzono, że mają moc rozpuszczania i rozwiewania złudzeń. Substancje te były często używane w połączeniu z innymi substancjami alchemicznymi, takimi jak „kamień filozoficzny” i „eliksir życia”, w celu osiągnięcia pożądanej transmutacji.……Chociaż kiedyś uważano, że eluranty są kluczowym składnikiem procesów alchemicznych, ich użycie w dużej mierze wypadło z łask w czasach nowożytnych, a koncepcja delustracji ma obecnie przede wszystkim znaczenie historyczne.