Odkrywanie historii i znaczenia Cenaculum

Cenaculum (od łacińskiego coena „kolacja” lub „kolacja”) to termin używany w średniowiecznej i renesansowej Europie w odniesieniu do jadalni lub refektarza, w którym mnisi lub inni członkowie wspólnoty religijnej spożywali posiłki. Określenie to wywodzi się z faktu, że sale te często znajdowały się w pobliżu kościoła lub klasztoru, a spożywane w nich posiłki uważano za element dyscypliny duchowej wspólnoty. W wieczerniku mnisi lub inni mieszkańcy wspólnoty zakonnej gromadzili się na codziennych posiłkach, które były zazwyczaj proste i skromne, zgodnie ze ślubami ubóstwa i pokory złożonymi przez członków wspólnoty. Posiłki często podawano na długich stołach, a posiłki jedzono w ciszy, a mnisi podczas posiłku słuchali czytania lub kazania.……Cenacula były również wykorzystywane jako miejsca spotkań wspólnoty religijnej i czasami były ozdobione freskami lub innymi elementami dzieła sztuki odzwierciedlające duchowe tematy wspólnoty. W niektórych przypadkach cenaculum było także miejscem, w którym mnisi mogli studiować lub pracować nad rękopisami.… Dziś termin „cenaculum” jest nadal używany w niektórych kontekstach religijnych w odniesieniu do jadalni lub refektarza, ale ma również została przyjęta przez niektóre restauracje i inne lokale jako nazwa przywołująca poczucie historii i tradycji.