Rola harcowników w konfliktach zbrojnych XVIII i XIX wieku

Harcownicy byli jednostkami lekkiej piechoty używanej w XVIII i XIX wieku. Byli zazwyczaj uzbrojeni w karabiny lub muszkiety i rozmieszczani przed główną armią, aby osłaniać natarcie, nękać wroga i zapewniać zwiad. Harcowników często używano do zmiękczenia wroga przed atakiem na pełną skalę, ale można było ich także używać do obrony pozycji lub do osłony odwrotu.… Harcownicy byli zwykle formowani w małe jednostki, składające się zazwyczaj z kilkudziesięciu żołnierzy i działał niezależnie od głównej armii. Szkolono ich w szybkim poruszaniu się oraz używaniu karabinów i muszkietów do strzelania do wroga z dużej odległości. Harcowników często używano w połączeniu z innymi rodzajami żołnierzy, takimi jak kawaleria i artyleria, w celu stworzenia skoordynowanego ataku.…
Termin „harcownik” pochodzi od francuskiego słowa „escarmouche”, które odnosi się do krótkiej potyczki lub starcia między dwiema grupami żołnierzy. Harcownicy odegrali ważną rolę w wielu konfliktach zbrojnych w XVIII i XIX wieku, w tym w wojnie o niepodległość Stanów Zjednoczonych, wojnach napoleońskich i wojnie secesyjnej.