Rozjaśnianie znaczenia Rachab w tradycji żydowskiej

Rachab to termin używany w Biblii w odniesieniu do nieba. Pochodzi od hebrajskiego słowa „racha”, które oznacza „przestronny” lub „szeroki”. W języku biblijnym Rachab jest często używany do opisania bezkresu nieba i boskiego królestwa, które leży poza zasięgiem ludzkiego zrozumienia. Na przykład w Księdze Hioba Rachab jest opisana jako „granica” lub „granica”. która oddziela królestwo ziemskie od królestwa boskiego (Hioba 26:5-6). Podobnie w Księdze Psalmów słowo Rachab zostało użyte do opisania mocy i majestatu Boga, o którym mówi się, że „zasiada na tronie nad wodami” (Psalm 104:2-3).…” Oprócz tego, że jest używane w Biblii, słowo Rachab Termin Rachab był również używany w żydowskim mistycyzmie w odniesieniu do boskiego królestwa, które leży poza zasięgiem ludzkiego zrozumienia. W tym kontekście Rachab często kojarzy się z koncepcją „cimtzum”, czyli boskiego wycofania się, o którym mówi się, że stworzyło przestrzeń do wyłonienia się stworzenia.... Ogólnie rzecz biorąc, termin Rachab jest terminem bogatym i złożonym, używanym na różne sposoby w całej tradycji żydowskiej. Niezależnie od tego, czy używa się go do opisu bezkresu nieba, mocy i majestatu Boga, czy też boskiego królestwa przekraczającego ludzkie pojęcie, Rachab przypomina o budzącej podziw naturze boskości i granicach ludzkiego zrozumienia.