Rzadki minerał stilpnosyderytu: kryształy ołowiu, miedzi i siarki
Stilpnosyderyt to rzadki gatunek minerału należący do grupy minerałów sulfosalowych. Składa się z ołowiu, miedzi i siarki i ma wzór chemiczny PbCuS. Po raz pierwszy odkryto go w 1865 roku w kopalni Stilpon w Grecji, stąd jego nazwa.
Stilpnosyderyt krystalizuje w jednoskośnym układzie kryształów i zazwyczaj tworzy kryształy tabelaryczne lub pryzmatyczne o szklistym połysku. Zwykle występuje w utlenionych strefach złóż ołowiu i miedzi, często w połączeniu z innymi minerałami, takimi jak galenit, sfaleryt i piromorfit.
Stilpnosyderyt jest uważany za rzadki minerał, a jego występowanie ogranicza się do kilku stanowisk na całym świecie, w tym do Kopalnia Stilpon w Grecji, kopalnia Tsumeb w Namibii i kopalnia La Caridad w Hiszpanii. Jest bardzo poszukiwany przez kolekcjonerów ze względu na jego rzadkość i charakterystyczne formacje kryształów.