Zapomniana herezja kokceizmu: zrozumienie odrzuconego wyznania wiary w Nicei

Kokceizm był chrześcijańskim ruchem teologicznym, który pojawił się w IV wieku i charakteryzował się odrzuceniem Credo Nicejskiego, które zostało ustanowione na Soborze Nicejskim w 325 roku. Ruchowi przewodził ksiądz Cocceius, który argumentował, że Syn Boży nie jest wieczny, ale raczej został stworzony w pewnym momencie przez Boga Ojca. … Kokceizm był uważany za herezję przez pierwszych Ojców Kościoła, takich jak Atanazy i Bazyli z Cezarei, która podtrzymała Credo Nicejskie i naukę o wiecznej boskości Syna Bożego. Ruch ten miał pewnych zwolenników we wschodnim Cesarstwie Rzymskim, ale ostatecznie wymarł w V wieku.……Warto zauważyć, że kokceizm nie jest dziś powszechnie znanym ani dyskutowanym ruchem teologicznym i nie jest uważany za część głównego nurtu teologii chrześcijańskiej. Jest to jednak interesujący przypis w historii teologii chrześcijańskiej, podkreślający toczące się debaty i dyskusje, które toczyły się w Kościele na temat natury Boga i boskości Jezusa Chrystusa.