Znaczenie Maharadży w historii Indii

Maharadża (महाराज) to sanskryckie słowo oznaczające „wielkiego króla” lub „wysokiego króla”. Był to tytuł używany przez władców niektórych indyjskich stanów książęcych w erze Raju Brytyjskiego, która trwała od połowy XIX wieku do uzyskania przez Indie niepodległości w 1947 roku. Termin „maharadża” był pierwotnie używany w odniesieniu do władców głównych królestw subkontynentu indyjskiego, takich jak Imperium Mogołów i Królestwo Mysore. Jednak w czasach Raju Brytyjskiego tytuł ten został przyjęty również przez wiele mniejszych państw książęcych, jako sposób na potwierdzenie ich niepodległości i suwerenności.… Maharadżowie byli uważani za wysokiej rangi szlachtę i często otrzymywali duże terytoria do rządzenia przez Władze kolonialne Wielkiej Brytanii. Oczekiwano także utrzymania określonego poziomu siły militarnej i zapewnienia wsparcia finansowego rządowi brytyjskiemu. W zamian maharadżowie otrzymali pewien stopień autonomii i pozwolono im zachować własne prawa, zwyczaje i tradycje.… Niektórzy znani maharadżowie to:……* Maharadża Ranjit Singh, założyciel imperium sikhijskiego na początku XIX wieku…* Maharadża Dalip Singh, ostatni władca Imperium Sikhów przed jego aneksją przez Rajców Brytyjskich* Maharadża Gaekwad z Barody, wybitny władca stanu książęcego Baroda w czasach Raju Brytyjskiego* Maharadża Mysore, władcy Królestwa Mysore, który był jednym z najpotężniejszych i najbogatszych stanów książęcych w Indiach w czasach brytyjskiego Raju.