Zrozumienie Aljamy: złożona historia niearabskich muzułmanów przyjmujących kulturę i język arabski

Aljama (pisane również jako aljamía lub alxarq) to termin używany w świecie arabskojęzycznym w odniesieniu do muzułmanina niearabskiego, który przyjął arabski jako swój język i kulturę. Słowo to pochodzi od arabskiego rdzenia „al-j-m”, co oznacza „zbierać” lub „jednoczyć”. W kontekście historii islamu aljama odnosi się do procesu asymilacji niearabskich muzułmanów do kultury i społeczeństwa arabskiego , szczególnie w początkach islamu, kiedy Półwysep Arabski był centrum świata islamu. Muzułmanów niearabskich, którzy przyjęli arabski jako swój język i kulturę, uważano za część ummy (globalnej społeczności muzułmańskiej) i przyznano im równy status z muzułmanami arabskimi.… Jednak z biegiem czasu termin aljama nabrał bardziej negatywnej konotacji, w miarę jak kojarzyło się z ideą asymilacji kulturowej i utraty rodzimej tożsamości. W niektórych przypadkach postrzegano muzułmanów niearabskich, którzy przyjęli arabski jako swój język i kulturę, porzucili własne dziedzictwo kulturowe i tradycje na rzecz „sztucznej” lub „narzuconej” tożsamości arabskiej.… Dziś terminu aljama nadal używa się w języku w niektórych kontekstach odnosi się do procesu asymilacji kulturowej i przyjęcia języka arabskiego jako drugiego języka, ale uznaje się go również za złożone i wieloaspektowe zjawisko, które odzwierciedla różnorodne doświadczenia i pochodzenie społeczności muzułmańskich na całym świecie.