Zrozumienie barometrów aneroidowych: historia, zasada i zastosowania

Aneroid to termin używany w przeszłości do opisania typu barometru, który do pomiaru ciśnienia wykorzystuje elastyczną metalową lub gumową torbę wypełnioną powietrzem lub gazem, a nie cieczą. Słowo „aneroid” pochodzi od greckich słów „ana” oznaczających „przeciw” i „oid” oznaczających „podobny”, co sugeruje, że urządzenie mierzy ciśnienie w inny sposób niż barometr wypełniony cieczą.

Barometry aneroidowe zostały wynalezione w r. końca XIX wieku jako ulepszenie tradycyjnych barometrów cieczowych, które były podatne na wycieki i wymagały częstej kalibracji. Barometry aneroidowe były bardziej niezawodne i łatwiejsze w użyciu i szybko zyskały popularność zarówno w zastosowaniach naukowych, jak i praktycznych. Używano ich w stacjach pogodowych, samolotach i innych miejscach, gdzie ważne były dokładne pomiary ciśnienia.… Podstawową zasadą barometrii aneroidowej jest to, że zmiany ciśnienia powietrza powodują rozszerzanie się lub kurczenie elastycznego worka, co można zmierzyć za pomocą rurki Bourdona lub innego narzędzia. element czujnikowy. Odczyt ciśnienia jest następnie wyświetlany na tarczy lub wyświetlaczu cyfrowym. Barometry aneroidowe są nadal używane, chociaż w dużej mierze zostały zastąpione barometrami elektronicznymi i innymi nowoczesnymi technologiami pomiarowymi.