Zrozumienie braku skruchy: definicja, przykłady i konteksty religijne

Brak skruchy oznacza nieokazywanie żalu ani wyrzutów sumienia z powodu swoich działań lub przekonań, nawet jeśli są one błędne lub szkodliwe. Może również odnosić się do osoby, która nie chce zmienić swojego zachowania lub postawy, nawet w obliczu dowodów jej negatywnych konsekwencji.…
Na przykład, jeśli ktoś w dalszym ciągu angażuje się w szkodliwy nawyk lub zachowanie pomimo negatywnego wpływu, jaki ma to na siebie lub innych, można ich określić jako nieskruszonych. Podobnie, jeśli ktoś trzyma się wiary lub ideologii, która okazała się fałszywa lub szkodliwa, i nie chce zmienić zdania ani przeprosić za swoje czyny, również można go uznać za osobę, która nie okazuje skruchy. W kontekście religijnym brak skruchy może odnosić się do braku pokuty lub okazywać skruchę za swoje grzechy i szukać przebaczenia u Boga lub innych osób. W tym sensie brak skruchy można postrzegać jako odrzucenie możliwości duchowego wzrostu i odkupienia.