Zrozumienie devoicingu w języku i komunikacji

Devoicing odnosi się do utraty dźwięcznych dźwięków w pewnych sytuacjach, na przykład podczas szybkiego mówienia lub w nieformalnych kontekstach. Jest to zjawisko powszechne w wielu językach i można je wykorzystać do rozróżnienia rejestrów formalnych i nieformalnych lub do zasygnalizowania zmiany tonu lub akcentu. Na przykład w niektórych dialektach języka angielskiego słowo „przycisk” może być wymawiane z dźwięczne /b/ w kontekście formalnym, ale z pozbawionym głosu /β/ w kontekście nieformalnym. Podobnie w niektórych dialektach języka hiszpańskiego słowo „vosotros” (forma drugiej osoby liczby mnogiej) jest często wymawiane z dźwięcznym /z/ w kontekście formalnym, ale z pozbawionym głosu /θ/ w kontekście nieformalnym.
Devoicing może być również używany do sygnalizowania przejścia z jednego języka na drugi. Na przykład w niektórych społecznościach dwujęzycznych osoby mówiące mogą używać devoicingu, aby wskazać, że przechodzą z jednego języka na inny.… Należy pamiętać, że devoicing to nie to samo, co dźwięczność, która odnosi się do obecności lub braku wibracji strun głosowych. Devoicing to rodzaj zmiany fonetycznej, która zachodzi, gdy dźwięczny dźwięk staje się bezdźwięczny, podczas gdy dźwięczność odnosi się do fizycznego aktu wytwarzania dźwięku za pomocą strun głosowych.