Zrozumienie diakonii w chrześcijaństwie: służba, służba i miłość

Diakonia (z greckiego διακονία, diakonia, „służba, służba”) to termin używany w chrześcijaństwie w odniesieniu do służby lub posługi diakonów. Może również odnosić się do aktu służenia innym, szczególnie potrzebującym, jako wyrazu wiary i miłości. W Nowym Testamencie słowo diakonia jest używane do opisania służby apostołów i innych pierwszych chrześcijan, szczególnie w odniesieniu do biednych i marginalizowanych. Termin ten jest często tłumaczony jako „służba” lub „służba”, ale niesie ze sobą poczucie pokornej, bezinteresownej służby motywowanej miłością do Boga i bliźniego.... We wczesnym kościele chrześcijańskim diakoni byli powoływani, aby służyć potrzebom wspólnoty , zwłaszcza w odniesieniu do dystrybucji żywności i innych form pomocy potrzebującym. Z biegiem czasu rola diakonów ewoluowała i obejmowała inne formy posługi, takie jak głoszenie kazań, nauczanie i opieka duszpasterska. … Dziś diakonia jest używana w różnych kontekstach tradycji chrześcijańskiej. Może odnosić się do pracy diakonów, ale może być również użyte szerzej do opisania jakiejkolwiek formy służby lub posługi motywowanej miłością do Boga i bliźniego. W tym sensie diakonia jest wyrazem wiary chrześcijańskiej i sposobem przeżywania swojego zaangażowania w naśladowanie Jezusa Chrystusa.