Zrozumienie EBCDIC: rozszerzony kod wymiany dziesiętnej kodowany binarnie

EBCDIC (Extended Binary Coded Decimal Interchange Code) to standard kodowania znaków opracowany przez firmę IBM w latach sześćdziesiątych XX wieku. Został zaprojektowany w celu zapewnienia wspólnego formatu kodowania znaków do użytku z komputerami typu mainframe IBM i innymi systemami.

EBCDIC to 8-bitowy schemat kodowania, który wykorzystuje kombinację cyfr binarnych (0 i 1) do reprezentowania każdego znaku. Każdy znak jest reprezentowany przez unikalną sekwencję 8 bitów, przy czym najbardziej znaczący bit (MSB) reprezentuje najbardziej znaczącą cyfrę w kodzie znaku.

EBCDIC był szeroko stosowany w erze komputerów mainframe, szczególnie w systemach IBM, ale został w dużej mierze zastąpiony według innych standardów kodowania znaków, takich jak ASCII i Unicode. Jednak niektóre starsze systemy nadal korzystają z protokołu EBCDIC i pozostaje on ważną częścią historii i kultury komputerów.