Zrozumienie ebionizmu: ruch teologiczny i polityczny we wczesnym chrześcijaństwie
Ebionizm to ruch teologiczno-polityczny, który pojawił się w pierwszych wiekach chrześcijaństwa, szczególnie w II wieku. Nazwa „Ebionici” pochodzi od hebrajskiego słowa „ebionim”, co oznacza „biedni”.……Główne cechy ebionismu to:……1. Odrzucenie boskości Jezusa: Ebionici wierzyli, że Jezus był istotą ludzką, a nie wcielonym Bogiem. Widzieli w nim proroka i nauczyciela, ale nie Syna Bożego.2. Nacisk na ubóstwo i prostotę: Ebionici wierzyli, że prawdziwi naśladowcy Jezusa powinni żyć w ubóstwie i prostocie, wyrzekając się bogactwa i dóbr materialnych.
3. Odrzucenie władzy Cesarstwa Rzymskiego: Ebionici postrzegali Cesarstwo Rzymskie jako skorumpowane i uciskające i odrzucali jego władzę nad Kościołem.
4. Wiara w rychły powrót Jezusa: Ebionici wierzyli, że Jezus wkrótce powróci, aby ustanowić na ziemi królestwo pokoju i sprawiedliwości.…5. Krytyka rozwijającej się doktryny o Trójcy: Ebionici odrzucili ideę Trójcy, postrzegając ją jako późniejszą innowację, która zniekształciła prawdziwe nauki Jezusa.…6. Skoncentruj się na prawie żydowskim: Ebionici wierzyli, że prawo żydowskie jest nadal aktualne i ważne dla chrześcijan i że powinni go przestrzegać, aby żyć swoją wiarą.
7. Odrzucenie chrztu niemowląt: Ebionici nie praktykowali chrztu niemowląt, postrzegając to jako późniejszą innowację, która nie miała podstaw w naukach Jezusa. Zamiast tego wierzyli, że dorośli powinni być ochrzczeni po podjęciu świadomej decyzji o naśladowaniu Jezusa.…8. Podkreślenie znaczenia wiary i uczynków: Ebionici wierzyli, że wiara i uczynki są równie ważne i że prawdziwej wierze zawsze towarzyszą dobre uczynki.…Ebionizm nie był pojedynczym, monolitycznym ruchem, ale raczej zbiorem powiązanych ze sobą wierzeń i praktyk, które pojawiły się w różnych częściach świata wczesnego chrześcijaństwa. Trudno dokładnie określić, ile osób wyznawało ebionizm, ale jasne jest, że miał on znaczących zwolenników w II wieku, szczególnie w Palestynie i Syrii.