Zrozumienie ekonomii behawioralnej: uprzedzenia, heurystyki i podpowiedzi
Ekonomia behawioralna to poddziedzina ekonomii, która łączy spostrzeżenia z psychologii i neuronauki, aby zrozumieć, w jaki sposób ludzie podejmują decyzje. Stara się wyjaśnić, dlaczego jednostki nie zawsze postępują racjonalnie lub we własnym najlepszym interesie i jak czynniki zewnętrzne mogą wpływać na ich wybory.… Ekonomia behawioralna została opracowana w latach 70. i 80. XX wieku przez badaczy takich jak Daniel Kahneman i Amos Tversky, którzy rzucili wyzwanie tradycyjnemu podejściu. założenia teorii racjonalnego wyboru i wykazał, że ludzkie podejmowanie decyzji jest często niedoskonałe i pod wpływem uprzedzeń i heurystyk.……Niektóre kluczowe koncepcje ekonomii behawioralnej obejmują:……1. Heurystyka: skróty myślowe, które upraszczają podejmowanie decyzji, ale mogą prowadzić do nieoptymalnych wyników. Przykładami są zakotwiczenie (zbyt duże poleganie na informacjach początkowych) i efekty kadrowania (pod wpływem sposobu prezentacji informacji).
2. Błędy: Systematyczne błędy w myśleniu, które mogą mieć wpływ na podejmowanie decyzji. Przykłady obejmują błąd potwierdzenia (selektywne poszukiwanie informacji potwierdzających wcześniejsze przekonania) i niechęć do straty (przesadne podkreślanie potencjalnych strat, a nie korzyści wynikających z decyzji).
3. Efekty kadrowania: sposób prezentacji informacji może wpływać na decyzje. Na przykład produkt opisany jako „beztłuszczowy w 90%” może być bardziej atrakcyjny niż produkt opisany jako „10% tłuszczu”.…4. Szturchnięcia: Małe zmiany w środowisku, które mogą wpływać na zachowanie w przewidywalny sposób. Przykłady obejmują opcje domyślne (takie jak automatyczne zapisywanie pracowników do planu oszczędności emerytalnych) i wskazówki wizualne (takie jak umieszczanie zdrowszych opcji żywności na wysokości oczu).
5. Teoria perspektywy: behawioralny model ekonomiczny opisujący, w jaki sposób ludzie podejmują decyzje w warunkach niepewności, co może prowadzić do niechęci do ryzyka i niechęci do strat.
6. Niespójność czasowa: tendencja ludzi do podejmowania różnych decyzji w zależności od ram czasowych decyzji. Na przykład ktoś może być bardziej skłonny do podejmowania ryzyka w perspektywie krótkoterminowej, ale mieć większą awersję do ryzyka w perspektywie długoterminowej.
7. Wpływ społeczny: sposób, w jaki zachowanie innych ludzi może wpływać na nasze własne decyzje. Przykładami są normy społeczne (postrzegane standardy zachowania grupy) i presja rówieśników.
8. Emocje: Rola emocji w podejmowaniu decyzji, np. wpływ strachu lub chciwości na wybory finansowe.
9. Dysonans poznawczy: Dyskomfort, który może pojawić się, gdy wyznajemy sprzeczne przekonania lub wartości, co może prowadzić do zmian w naszym zachowaniu.
10. Samokontrola: ograniczona zdolność do samoregulacji i sposoby jej wyczerpywania się z biegiem czasu, co prowadzi do impulsywnych decyzji.……Rozumiejąc te uprzedzenia i heurystyki, decydenci i przedsiębiorstwa mogą opracowywać polityki i produkty, które „popychają” ludzi w stronę lepszych wyników wyborów bez ograniczania ich wolności wyboru.
To mi się podoba
To mi się nie podoba
Zgłoś błąd treści
Share
