Zrozumienie nadaktywności w mózgu: przyczyny, skutki i możliwości leczenia

Nadaktywność odnosi się do stanu wzmożonej aktywności lub pobudzenia mózgu, charakteryzującego się zwiększonym pobudzeniem neuronowym i synchronizacją. Można to zaobserwować w różnych obszarach mózgu, w tym w korze przedczołowej, hipokampie i korze czuciowej. Nadaktywność powiązano z szeregiem schorzeń neurologicznych i psychiatrycznych, takich jak epilepsja, schizofrenia i zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD).…
Nadaktywność może objawiać się na różne sposoby, w zależności od konkretnego obszaru mózgu i stanu. Na przykład w korze przedczołowej nadaktywność może być powiązana z impulsywnością, nadpobudliwością i trudnościami w regulowaniu emocji. W hipokampie nadaktywność może przyczyniać się do rozwoju wspomnień epizodycznych i nawigacji przestrzennej. W korze czuciowej nadaktywność może prowadzić do nadwrażliwości na bodźce czuciowe i zwiększonej reaktywności na stresujące lub nowe sytuacje.

Nadaktywność jest często badana za pomocą funkcjonalnego rezonansu magnetycznego (fMRI) lub elektroencefalografii (EEG), które pozwalają badaczom mierzyć zmiany w aktywności nerwowej w czasie . Możliwości leczenia nadpobudliwości zależą od choroby podstawowej i mogą obejmować leki, terapię behawioralną lub kombinację obu.