Zrozumienie naliczania w rachunkowości

Narastanie oznacza coś, co gromadzi się lub rośnie w czasie, często w sposób stopniowy lub przyrostowy. W kontekście rachunkowości naliczanie odnosi się do procesu rozpoznawania i rejestrowania wydatków lub przychodów w momencie, gdy stają się należne lub możliwe do uzyskania, a nie w momencie ich faktycznej zapłaty lub otrzymania.

Na przykład, jeśli firma świadczy usługę klientowi w grudniu, ale nie otrzyma zapłaty do stycznia, spółka uzyskałaby przychód za usługę wykonaną w grudniu w miesiącu, w którym została uzyskana, mimo że zapłata wpłynie dopiero w miesiącu następnym. Podobnie, jeśli firma poniesie wydatek w grudniu, ale zapłaci go dopiero w styczniu, naliczy wydatek w miesiącu, w którym został poniesiony, a nie w momencie jego zapłaty.

Naliczanie może również odnosić się do procesu rozpoznawania i rejestrowania zobowiązań lub aktywa w momencie, gdy staną się wymagalne lub nabyte, takie jak naliczony urlop lub naliczone odsetki od pożyczki. W tym kontekście naliczanie odnosi się do stopniowej akumulacji tych zobowiązań lub aktywów w czasie, zamiast ujmować je wszystkie na raz w momencie ich faktycznego zaciągnięcia lub otrzymania.