Zrozumienie natury ludzkiej poprzez teologię trihipostatyczną

Trihipostatyczny (gr. τρι Hypostasis, czyli „trzy fundamenty”) to termin używany w teologii chrześcijańskiej do opisania potrójnej natury ludzkiej egzystencji. Zostało ono ukute przez grecko-prawosławnego teologa, św. Grzegorza Palamasa, w XIV wieku.……Według św. Grzegorza istoty ludzkie mają trzy podstawowe aspekty, czyli hipostazy:……1. Ciało (gr. σώμα, sōma), czyli fizyczny aspekt naszej egzystencji.
2. Dusza (gr. ψυχή, psuchē), czyli niematerialny aspekt naszej istoty, odpowiedzialny za nasze myśli, emocje i wolę.
3. Duch (gr. πνεῦμα, pneuma), czyli boski aspekt naszej egzystencji, który łączy nas z Bogiem i pozwala nam uczestniczyć w Jego życiu.……Trihipostatyczne rozumienie natury ludzkiej podkreśla wzajemne powiązania tych trzech aspektów naszej istoty i podkreśla znaczenie wszystkich trzech dla pełnego i zrównoważonego zrozumienia ludzkiej egzystencji. Jest to szczególnie istotne w kontekście duchowości chrześcijańskiej, gdzie postrzega się ją jako sposób na integrację fizycznego i duchowego wymiaru życia ludzkiego.