Zrozumienie niepracowności w języku

Niepracowność to termin używany w językoznawstwie do opisania stopnia, w jakim słowo lub fraza nie jest naznaczona morfologią fleksyjną, to znaczy nie ma żadnych przyrostków ani końcówek wskazujących informacje gramatyczne, takie jak czas, wielkość liter czy liczba. Nieskomplikowane słowa i wyrażenia są zazwyczaj krótsze i mają bardziej podstawową formę niż wyszukane i często brakuje im charakterystycznych cech gramatycznych, które odróżniają jedną kategorię gramatyczną od drugiej.…… Na przykład w języku angielskim słowo „run” jest nieskomplikowaną formą czasownika, ponieważ nie ma żadnych końcówek fleksyjnych wskazujących czas, osobę lub liczbę. Natomiast czasownik „ran” jest formą skomplikowaną, ponieważ ma końcówkę –ed, która wskazuje na czas przeszły. Podobnie wyrażenie „kot” nie jest skomplikowane, ponieważ nie ma żadnych końcówek fleksyjnych, podczas gdy wyrażenie „koty” jest skomplikowane, ponieważ ma końcówkę –s, która wskazuje liczbę mnogą.

Niepracowność jest często używana jako kontrast do skomplikowanego języka , który charakteryzuje się obecnością morfologii fleksyjnej i większym stopniem złożoności gramatycznej. Język nieskomplikowany jest zwykle używany w kontekstach nieformalnych, takich jak rozmowa, podczas gdy język skomplikowany jest częściej używany w kontekstach formalnych, takich jak pisanie.